Translate

Kamis, 10 Oktober 2013

Sumpah Serapah Juragan Kuda



          Sepi karasana, lamun beurang mah teu sakeeung ieu. Angin nu ngaliwat népakeun katiris nu nangtungkeun bulu punduk, nambah kasieun nu ngagunduk dina manah. Aya motor nu ngaliwat, atuh buru wé ngudag. Lain ngudag keur ngilu naék, tapi supaya henteu sorangan teuing leumpangna (hhe). Padahal mah di jalan juragan ka imah téh teu jauh, tapi asa nu lila wé karasana lamun leumpang, komo deui sorangan. Gék wé diuk na harepeun tipi. Durugdug datang Mang Ayi, béja mah uih di Muludan.
          “Ihh, meuni harariwang nya.. hawar-hawarna téh!”.
          “Kunaon kitu, mah?”. Kuring nanya.
          “éta jurig kuda!”.
          “Oh, tadi Haji Ébés metakeun ka abdi, téh!”.
          “Kumaha kitu mang?”
          “jadi baheulana téh, émang éta kuda nu Juragan. Biasana sok dipaké keur nganterkeun pangantén ka kaum!”.
          “Terus naha atuh nya, lamun didinya téh sajajalan pasti béda hawana, yi?”
          “Sugan téh Ayi hungkul nu ngarasa, tétéh ogé ningan nya?”
          “ihh,, kabéh ngararomong mereun!”.
          “Ari petakeun Mang Haji mah, baheulana téh kan emang di daérah éta mah Juragan nu paling beunghar. Ceunah ieu mah, Juragan téh pernah susumpahan yén moal aya nu bisa ngleuwihan kabengharana. Lamun aya nu kitu, bakal langsung pareum éta nu ngaleuwihan”.
          “Wah maenya, Mang? Asa nu teu percaya, da putra-putrana barageur. Komo Almarhum Mang Eno mah!”
          “Enya, tapi da buktina kitu. Sok tilikan éta warung Batak nu payu téa. Ceunah matak pindah gé da barang béak, duit areweuh. Terus nu nyéwakeuna gé Kang Yosi sarua kitu. Ari pas parindah mah ceunah kaitung batina gé”.
          “naha bet matih éta sumpah, Mang?”
          “Heueuh cenah gara-gara bobogaanana!”
          “Munjung, Yi?”.
          “Hiss,, Éta mah duka téh!!  
          “Bumina da sepi ayeuna mah Mang, padahal lega pisan nya? lebar teu kaurus”.
          “Da lamun aya nu nempatan gé moal betaheun. Beda pisan hawana Neng! Baheula kan pas mamah dagang di daérah dinya, lamun peuting téh keeung pisan matak lagu maghrib sok tutup. Komo di lebah imahna, mereun geus panas tiris”.
          “Terus hubungana jurig kuda jeung Juragan?”
          “Heeuh gara-gara éta ogé mereun. Tapi teuing atuh Neng, bisi salah ngomong Amang mah!”.
          Kabéhana anteng deui kana tipi, cukup kunyaho wé tapi teu wani nanyakeun atawa ngabéjakeun ka batur kumaha jeung saha nu mibogaan éta kuda. Baheula émang aya kuda, tapi da paraéh. Lamun saur pa Haji, éta mah bisa-bisana sétan wé éta mah nga bobodo manusa supaya sarieun.

                   (Rancaékék, 23 Maret 2013)
                

Tidak ada komentar:

Posting Komentar